Tiyatro yaşadığı toplumun sorunlarından habersiz, mutlu ve refah içerisinde yaşayan kadınların ufak dertlerini ve en sonunda bununla yüzleşmelerini konu alıyor. Okları kendimize çevirdiğimiz zaman, üc maymunu oynamak hepimize daha kolay geliyor Kendimizi hassas olduğumuza ya da dünyayı ben mi kurtaracağım fikrine hemen alıştırıyoruz. Herhangi bir problem hakkında  konuşuyoruz kendi aramızda, ev yapimi tepkiler göstererek böylece onlar gibi biz de kendimizi rahatlatiyoruz. Belki tiyatrodaki kadınlar kadar refah seviyemiz yüksek değil ancak çoğumuz oturup seyrediyoruz gerçekten de. Korkuyoruz devletten hatta şu ara haklı da bir korku sayılır bu, ama seyrettiğimiz için belki de bu haldeyiz. Iste bu gerçekleri yüzüne Cumartesi Annenleri üzerinden çarpan iyi bir oyundu.

Bu oyun icin Kumbaravan ailesine çok teşekkürler :)))